Onsterfelijk, Blood of Eden; Julie Kagawa

Niet bijster verrassend, maar aangenaam om te lezen en een interessant hoofdpersonage.
Alhoewel er vanaf het begin al veel actie en spanning in voor komt, is het pas vanaf enkele latere hoofdstukken dat ik helemaal in het verhaal zat.
De wereld die Kagawa gecreëerd heeft is niet aangenaam, noch gezellig of leuk, maar toch weet ze door enkele vrolijke elementen, waar onder bijvoorbeeld Zeke, het aantrekkelijk te maken.
Allie is een personage dat je aanspreekt, omdat ze zo eerlijk is (toch tegen de lezer) en een groot hart heeft, je kunt altijd begrip opbrengen voor wat ze doet en dat maakt dat je een band krijgt met haar.
De andere personages zijn allemaal aangepast aan het verhaal en ook aan de lezer lijkt het soms, omdat ze soms recht tegen je hart lijken te spreken, hoewel sommige ‘leeg’ lijken en niets aan het verhaal lijken toe te voegen.
Nooit in het verhaal zit Allie stil, altijd is er actie en reactie, maar toch heb ik in het grootste deel van het boek niet echt het gevoel dat er iets gebeurt; het klinkt paradoxaal, ik weet het, toch kan ik het niet anders beschrijven.
Doordat Allie voortdurend op haar hoede zit, en door de overtuigende schrijfstijl van Kagawa, krijg je ook het benauwende gevoel mee, toch was dit niet altijd genoeg om mijn aandacht erbij te houden, ik was niet zo geboeid als bij de ‘Iron Fey‘-serie.
Vanaf een bepaald moment, meer naar het einde toe, komt Kagawa echter wel echt op dreef, en het einde draaide uit het beste deel van het boek te zijn: vol spanning en romantiek, pijn en verdriet; vol van emoties en actie.

Geen supersterk begin, maar doorheen het verhaal maakt Kagawa dit toch min of meer goed. Het einde is meeslepend en aangrijpend en geeft zeker zin om het volgende deel te lezen.

7.5/10
13+