Silber, Het tweede boek der dromen; Kerstin Gier

Ondanks het geweldige eerste deel heb ik het vervolg (veel te) lang laten liggen – 100 % aan mij te wijten en niet aan Gier.
Zodra ik gisteren echter de eerste pagina las, wist ik weer waarom ik zo’n fan van Gier ben; en ik ben niet meer gestopt met lezen!
Het is moeilijk te benoemen wat deze boeken ( niet alleen over de Silber-serie, maar ook over de Edelsteentrilogie kan ik niet anders dan lovend spreken) zo verslavend maakt, maar het zal een combinatie van Giers komische, nuchtere schrijfstijl, het warme en ideale droombeeld van de familie (ondanks de kleine minpuntjes), het romantische aspect en de sympathie voor de personages – en in het bijzonder voor Liv – zijn.
De banale onbenulligheden die in het boek verwerkt zijn, zorgen voor een luchtige sfeer die ervoor zorgt dat de spannende passages extra in de verf gezet worden en dus meer effect hebben.
Hoewel ik weet dat Gier naar de verwachtingen van de lezers schrijft (hiermee bedoel ik dat ze weet wat ze moet schrijven om de lezers blij te maken en er dus geen echte verrassingen zijn en dat je weet dat het sowieso goed komt), kan ik niet ontkennen dat ik dit niet fijn vind, dat ik hier niet ontzettend van geniet.
Het einde past perfect in het plaatje.

Van het begin tot het einde toe: het prototype van een chick-lit! De perfecte combinatie van zoetsappige romantiek, spanning en humor, die al je gedachten verzetten en waar je gewoon helemaal in de ban van kunt zijn: je moet niet nadenken, je geen zorgen maken, maar kan je helemaal laten gaan!

9.5/10
15+