Wij Leugenaars; E. Lockhart

Ik was minder tevreden dan de overige kritieken die ik te horen kreeg!
Het was vooral heel verwarrend en hierdoor was het meestal onprettig en raar om alles te lezen.
Door het wisselen van tijd – dat niet goed is aangegeven – en Cadences uitspraken die poëtisch moeten zijn maar eigenlijk vooral raar en overdreven zijn, is het boek een beetje een tegenvaller…
Maar eigenlijk lees je toch wel door omdat Cadence wel nieuwsgierigheid weet  te wekken en je alles toch moet weten!
Eenmaal je hebt besloten gewoon door te lezen en je niets aan te trekken dat je er meestal toch niets van snapt (en dit stadion moet je zeker bereiken!) leest het vlot en beter.
De manier van schrijven, de -meestal- overdreven emoties van Cadence en sommige zinnen splitsend per regel, is anders en raar, maar weet ook wel te boeien!
Het einde brengt eerst eigenlijk alles in de war, maar uiteindelijk weet je alles, snap je alles en ben je niet minder verward dan eerst! 🙂 Neen hoor, je hebt wel het gevoel dat Cadence gek is, maar alles is nu duidelijker en het lezen van het hele boek heeft nu wél zin!

Dit boek moet je zeker lezen tot het einde, want anders is het voor niets geweest, maar eenmaal comfortabel te zijn met de lees- en schrijfstijl, valt alles wel nog mee (en als je alles hebt laten bezinken, is het eigenlijk nog best wel een leuk boek…!)! (Of ik nu ‘realistisch’ moet aanduiden, is me wel niet helemaal duidelijk…)

7/10
15+