Bloedband, Blood of Eden; Julie Kagawa

Het eerste boek heeft me naar het einde toe weten te overtuigen, maar dit boek heeft dit net niet kunnen doen.
Misschien ligt het aan mij, aangezien ik minder kan genieten van lezen als vroeger, maar toch heeft het mij niet kunnen ‘pakken’ en heb ik er heel lang aan gezeten.
De band die ik voelde met Allie en ook met Zeke en Kanin heeft me door de eerste hoofdstukken gesleept, maar na enkele hoofdstukken moest het toch van het verhaal zelf komen.
Naar mijn mening had het boek enkele hoofdstukken korter kunnen zijn, want de beknoptheid die Kagawa had, is ze volgens mij kwijtgeraakt in dit boek: vaak was het langdradig, waardoor ik de aandacht verloor.
Toch komt de schrijfster doorheen het verhaal met enkele verrassingen, die het voor mij uiteindelijk toch de moeite waard maakten om het boek uit te lezen: de uitkomst van de grote vraagtekens wilde ik per se weten, en hierdoor geraakte ik uiteindelijk toch tot het einde van het boek, waar ik achteraf bekeken toch blij om ben.
De personages gaan geen echte grote veranderingen door, ze blijven sterk zoals ze zijn (soms heeft de een of de andere een zielige wolk van zelfmedelijden rond zich heen die mij met mijn ogen deed rollen) waardoor het herkenbaar bleef, maar niet vernieuwend.
Het einde, de Big Finale, is de kers op de taart, beter dan de rest van het boek tezamen; dus echt de moeite waard om het vol te houden!

Meer door het spannende einde dan door de rest van het boek heb ik zin om het laatste deel te lezen, omdat Kagawa me toch nieuwsgierig gemaakt heeft naar het slot!

7/10
13+

(lees ook de Iron Fey-serie en de Talon-serie van dezelfde schrijfster)