Als het waar is; Tara Altebrando

Moeilijk te beoordelen: enerzijds meeslepend naar de onthulling toe maar anderzijds niet boeiend genoeg.
Het enige wat me door het boek heeft weten te trekken, is de mysterie en de grote vraag; het hoe en wat, de misschien diepere betekenis van het verhaal.
Het zullen in ieder geval niet de personages zijn geweest, noch het hoofdpersonage noch de nevenpersonages.
Kaylee was naar mijn mening onvriendelijk en naief, soms zelfs belachelijk en irriteerde mij. Ook haar vriendin Chiara verviel in clichés en werd niet verder uitgewerkt als vriendin van, die wel eens schreef. Alleen Aiden wist een beetje sympathie op te wekken, alhoewel ook hij in een typetje viel (hierdoor ook een voorspelbaar einde).
Toch bleef ik doorlezen, wachtend op The Big Reveal.
En de onthulling ís zoveel meer, zoveel beter en betékent zoveel meer dan heel de rest van het boek tezamen. Het is niet typisch en heeft een diepere betekenis, het wilt de lezers iets zeggen en uitleggen; buiten de onthulling is het einde niet veel nieuws.
Vaak leek het boek eerder geschreven door iemand die een idee van uit haar tienerjaren wilde realiseren, of zelfs geschreven door een tiener (10-15) (het ‘stel als’-idee is naar mijn mening niet zo goed gelukt als zij – en ik – zou willen), maar enkele keren waren er mooie zinnen, woorden of betekenissen – meer naar het einde van het boek toe – die er niet bij leken te passen, die echt tot mijn Literatuur-ziel spraken.

Ik heb een heel dubbel gevoel bij het boek. Doorheen het boek vond ik het meestal niet goed genoeg, maar nu het uit is heb ik wel een voldaan gevoel en leek (?) het beter dan daarvoor. In ieder geval niets geweldig.

Ik vind het moeilijk om hier punten op te geven… In ieder geval iets tussen een 6.0/10 en een 7.9/10
15+