Een weeffout in onze sterren (the fault in our stars); John Green
Oké (geweldig, toch?), allereerst wil ik zeggen dat ik grappig heb aangevinkt, niet omdat het echt “rollen-op-de-grond-van-het-lachen-grappig” is, maar dat de sarcastische opmerkingen van Hazel en Augustus (soms ook Isaac) grappig zijn.
Nu, ik ben helemaal “in looooooooove” met Augustus! Zoals hij zelf zegt: omdat hij zo charmant en aantrekkelijk (hier moet je dan vooral kijken naar de film) is, is het makkelijk om de mensen die je tegenkomt voor hem te winnen. Ik ben in ieder geval al de zijne! 😉
En Hazel,…. tja… speciaal type. Ik hou van haar! Ze is gewoon geweldig!
Alle personages in het boek hebben hun eigen, specifieke karakter; waar ik bij elk van hun van hou! (ach ja, bijna van elk)
Het einde is natuurlijk verschrikkelijk, maar zo leer je het realistische onder ogen te komen.
Ookal wist ik wat er ging gebeuren (ik had -zo stom als ik was- de film eerst gezien), ik moest toch bijna altijd een traantje wegpinken.
De metaforen van Augustus en Hazel, de typische zinnetjes zijn gewoon zo geweldig, zo aangrijpend, dat ik ze allemaal -en dat zijn er een hele boel- heb opgeschreven om bij te houden. Daar ben je een tijdje mee bezig!
Die zinnen, woorden, zijn gewoon zo le-gen-daaaaa-risch (net zoals het boek zelf), dat je ze toch gewoon elke dag moet kunnen zien!!
Enfin, het was gewoon mega, superpuper, KEI-VET-COOL!!
Oké? (*zucht*)
10/10+10/10+10/10+10/10!!!!!!!!!!!
14+
(Nog niet helemaal overtuigd? Bekijk dan ook eens de recensie van Olivia)
:’)