Koud als Sneeuw; Gena Showalter

Met de The White Rabbit Chronicles-serie heeft Gena Showalter zich bewezen als een bekwame, gepassioneerde schrijfster met heel overtuigende personages.
Haar vorige YA serie Everlife heeft echter helemaal niet kunnen overtuigen en ik heb zelfs de trilogie niet uitgelezen – waarmee ik ook mezelf verraste.
Toch had ik – Alice & co in mijn achterhoofd – veel vertrouwen in dit nieuwe boek en keek ik ernaar uit; de kaft spreekt aan en het verhaal lijkt meeslepend.

Één ding is zeker: Gena Showalter is goed met taal en weet waarover ze het heeft, dit valt – zelfs als het boek je niet aanstaat (zie Everlife) – duidelijk op.
Ze heeft een heel mooie schrijfstijl en zegt mooie dingen. Hoewel het natuurlijk een rasechte fantasy is en je dus geen Paulo Coelho moet verwachten, zit er ergens wel een moraal in haar verhaal – zoals gepast is in een echt sprookje!
Mede door haar vlotte schrijfstijl leest het boek heel vlot (wat heel handig is aangezien het een redelijk dik boek was – uiteindelijk begrijpelijk: Showalter doet een heel verhaal met 100’en ups en downs in 1 boek, geen vervolg op dít verhaal).
Showalter heeft een heel goed verhaal bedacht, ze heeft een sprookje dat iedereen kent omgetoverd in een spannend, romantisch en meeslepende fantasy in de stijl die we van haar gewoon zijn.
Haar personages zijn gelijkend op haar andere personages uit series maar dit is ook juist haar troef: het vrouwelijke hoofdpersonage is (altijd) onafhankelijk, komt voor zichzelf en haar geliefden op en staat haar eigen mannetje (dit bijvoorbeeld anders dan – het eerste wat in mij opkomt –Iron Fey: Meghan doet altijd uiteindelijk het grootste werk, maar als het erop aankomt is er wel altijd een mannelijke held nodig om gered te worden). Ze is niet vies van een beetje gekibbel en is recht op de man af.
Het mannelijke hoofdpersonage mag dan misschien niet iedereen aanspreken maar juist door Showalters goede schrijfstijl weet ze je verbaal in te pakken met grapjes, lieve woorden en gesprekken. Waar je je bij sommige series afvraagt wat de love interests in elkaar zien en of ze eigenlijk ooit wel met elkaar praten, is hier heel overtuigend weergebracht.

Het is heel snel duidelijk waar Showalter naartoe wilt en het verhaal zit heel ingenieus in elkaar maar het begin is een beetje stroef. Het is duidelijk geschreven om naar de rest toe te werken maar overtuigde mij niet van de intensies en gevoelens van de personages. Gaandeweg wordt dit wel duidelijk. Elke stap, elk plan is heel duidelijk georkestreerd en heel logisch voor de lezer omdat je zo goed kunt volgen met Everly.
Alles gebeurt voor een reden en is altijd heel begrijpelijk – heel goed gedaan door Showalter: alle acties door elk personage zijn begrijpelijk – of je het personage uiteindelijk nu goed of slecht is- , iedereen heeft zijn redenen en zijn aanzet waardoor er doorheen het boek heel veel gebeurt en Showalter speelt heel goed met de twijfels over  en de dunne grens tussen goed en kwaad.

Ik ben terug helemaal op de Gena Showalter-fan-trein! Precies zoals we gewoon zijn van haar en wat we willen: slim geschreven, de personages zijn niet op hun tong gevallen en heel vurig, veel pit in het verhaal en een goede scheut romantiek. Heel goed bedacht om eens vanuit een ‘slecht’ persoon te schrijven en zo de vooroordelen en stereotypering ervan af te halen.
Er worden af en toe eens mooie dingen gezegd – verwacht geen Bijbelse uitspraken – en er is uiteindelijk een moraal.
Het boek had wat korter kunnen zijn – zeker naar het einde toe-, maar het blijft altijd spannend en sleept de lezer mee!

8.5/10
15+

Bedankt Agora voor het opsturen van een recensie exemplaar!